Ο ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ...

Έπρεπε να φθάσουν στο σημερινόν έσχατον όριον προκλητικότητος και θράσους οι Σκοπιανοί, για να αφυπνισθούν κάποιοι δικοί μας και να ερευνήσουν την προϊστορίαν του θέματος. Το κακό είναι, ότι πολλά ΜΜΕ που προσπαθούν να "διαφωτίσουν" τους τηλεθεατές, αποδεικνύεται ότι έχουν τραγική άγνοια της Ιστορίας. Ακόμα και στην περίπτωση που έχουν την καλλίτερη διάθεση να δώσουν μίαν σωστήν εικόνα των πραγμάτων, γίνεται αμέσως φανερόν, ότι έχουν πέσει στα δίχτυα της αριστερής προπαγάνδας και μυθολογίας. Αυτό συνέβη π.χ. με την εκπομπή "Αθέατος Κόσμος" που ενώ ξεκίνησε καλά την έρευναν επί του συγκεκριμένου θέματος, γρήγορα - σε δεύτερη εκπομπή - οι αρμόδιοι έδειξαν ότι έβλεπαν τα γεγονότα μέσα από τον παραμορφωτικόν καθρέπτην της κομμουνιστικής τραγελαφικής εκδοχής. Επαρουσίασαν μίαν ηλικιωμένην γυναίκα - 90 ετών - με … δέος, επειδή άνηκε στο ΕΑΜ, διαμένει τώρα στα Σκόπια, και διεμαρτυρήθη διότι δεν την αφήνουν να πάει σε ελληνικό χωριό της Βορείου Ελλάδος, όπου είναι η καταγωγή της. Οι ρεπόρτερς της εκπομπής ενόμισαν ότι επεσήμαναν την … "αδικία" του τότε κράτους της … "Δεξιάς", απέναντι σ' αυτούς τους "αγωνιστές"! Τα έχασαν όμως, όταν άκουσαν την γραία να δηλώνει ότι δεν είναι Ελληνίδα, αλλά "Μακεδόνισσα"! "Ήσασταν όμως στο ΕΑΜ" της παρετήρησαν εκ νέου, κι εκείνη το επιβεβαίωσε. Προφανώς, οι συντάκτες της εκπομπής αγνοούν, ότι τόσο στο ΕΑΜ όσον και στον λεγόμενο "Δημοκρατικό Στρατό" είχαν ενταχθεί με συγκατάθεσιν του ΚΚΕ Σλαύοι της οργανώσεως Σ.Ν.Ο.Φ. που επεδίωκαν την απόσπασιν της Μακεδονίας από την Ελλάδα. Σ' αυτήν την οργάνωσιν, μετείχαν και μέλη του βουλγαρικού κομιτάτου. Κατ' αυτόν τον τρόπον, προσεχώρησαν στο ΕΑΜ και κατέλαβαν θέσεις, οι σημαντικώτεροι από τους κομιτατζήδες της Δυτικής Μακεδονίας. Η εποχή αυτή, χαρακτηρίζεται από μερικά των τρομεροτέρων εγκλημάτων, τα οποία διεπράχθησαν σε βάρος του Ελληνικού πληθυσμού στην Δυτικήν Μακεδονίαν. Χωριά ολόκληρα εξολοθρεύτηκαν, ακραιφνείς Έλληνες εσφάγησαν, ενώ εθανατώθησαν με σχέδιον εθνικόφρονες αξιωματικοί , παλαιοί Μακεδονομάχοι και άλλοι εκπρόσωποι του Ελληνικού κράτους που βρέθηκαν σ' εκείνη την περιοχήν. Κι' έρχονται τώρα αυτοί οι σφαγείς και οι απόγονοί των, και ζητούν θρασύτατα δήθεν περιουσίες και κτήματα. Την σοβαρωτέραν όμως εκδήλωσιν της πολιτικής συνεργασίας μεταξύ των κομμουνιστών της Ελλάδος και της Βουλγαρίας, αποτελεί το υπογραφέν στο Πετρίτσι. Από την εποχήν κατά την οποίαν απεκαλύφθη αυτό το συμφωνητικόν, έγιναν επανειλημμένες απόπειρες των κομμουνιστών να αρνηθούν την αυθεντικότητά του και να το διαψεύσουν, στηριζόμενες κυρίως στο γεγονός, ότι έτυχε να το δημοσιεύσει το όργανον του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, "Λαϊκός Παρατηρητής". Ασχέτως όμως του γεγονότος ότι η αυθεντικότης του εγγράφου είναι αναμφισβήτητος, ήλθαν έκτοτε τόσα γεγονότα, τα οποία επεβεβαίωσαν τους σκοπούς του, ώστε να μην δικαιολογείται πλέον κανείς να αμφιβάλλη για την ακρίβειαν αυτού. Το κείμενον του "συμφωνητικού", χαρακτηρίζει πλήρως την πολιτικήν της δημιουργίας αυτόνομου και ισότιμου "Μακεδονικού Κράτους", η οποία αφού υπεστηρίχθη επιμόνως από την Γ΄ Κομμουνιστικήν Διεθνή προ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και αφού εγκατελείφθη προς στιγμήν κατά το τέλος του πολέμου, χάριν των Νοτιοσλαυικών επί της Μακεδονίας βλέψεων, επανήλθεν από του τέλους του 1948 ως κύρια κατεύθυνσις της κομμουνιστικής επί του προκειμένου πολιτικής. Το σύμφωνον υπέγραψαν για το ΚΚΕ ο Γιάννης Ιωαννίδης και για το Κομμουνιστικόν Κόμμα Βουλγαρίας, ο Δουσάν Δασκάλωφ. Στο πρώτον άρθρον του συμφωνητικού τονίζεται ότι: "Τελικός σκοπός και των δύο κομμάτων καθορίζεται η εγκαθίδρυση στη Βαλκανική, "Ένωσης σοβιετικών Δημοκρατιών", που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Βουλγαρία, την "Μακεδονία" και την Σερβία".
Και στο 6ον άρθρον αναφέρεται ότι: "επίσημη γλώσσα θα είναι η ελληνική και βουλγαρική"…
Με το συμφωνητικόν αυτό, οι Βούλγαροι κομμουνιστές επίστεψαν ότι είχεν επέλθει η στιγμή κατά την οποίαν η πολιτική της μακράς συνεργασίας με τους δεξιούς κομιτατζήδες της Βουλγαρίας, θα απέδιδε τους καρπούς της. Θα μπορούσε δηλαδή πλέον το Κομμουνιστικόν Κομμα Βουλγαρίας, να αναλάβει την διαχείρισιν των βουλγαρικών βλέψεων επί της Ελληνικής Μακεδονίας.
Ένα άρθρον του Βουλγαρομακεδόνος κομιτατζή και κομμουνιστού Καλαϊτζηεφ, το οποίον εδημοσιεύθηκε στις 12 Ιουλίου του 1949 στην εφημερίδα της Σόφιας "Ταμποτνιτσέσκο Ντέλλο", εξηγούσε σαφώς την βουλγάρικην αυτήν πολιτικήν, της οποίας πρωταγωνιστής ήταν ο Γκ. Δημητρώφ. Ήλθε μετά ο Τίτο, ο οποίος ήθελε να φτιάξει κράτος, όχι στην έκτασιν την οποίαν είχεν ονειρευτεί ο Αλέξανδρος Καραγεωργεβιτς, αλλά ευρύτερον, με τα κατακτητικές βλέψεις της Νοτιοσλαυιας. Η επιδίωξις αυτή, ανταπεκρίνετο στην παλαιάν Σέρβικην "Μακεδονίαν του Αξιού ή Βαρδάρη", συστηματικής οργανώσεων Σλαυομαεδόνων, οι οποίοι συνέδεον το όνειρό τους περί κατακτήσεως της Ελληνικής Μακεδονίας ή "Μακεδονίας του Αιγαίου", όχι με τις βουλγαρικές σωβινιστικές βλέψεις, αλλά με την ανάπτυξιν της δυνάμεως του Νοτιοσλαυϊκού κράτους.
Η κίνησις αυτή, είχε φυσικά και την κομμουνιστικήν της πλευράν. Υφίστατο και προ του πολέμου ήδη "Μακεδονικόν" Κομμουνιστικόν Κόμμα, που είχεν ως έδρα τα Σκόπια. Ο Τίτο έκανε λόγο για κίνημα "Μακεδονικού λαού", ενώ ο τίτλος του Σβ. Βουκμάνοβιτς ή Τέμπο, απεκάλυψε το 1949 τον τρόπον με τον οποίον ο ίδιος αναδιοργάνωσεν όλον τον αγώνα των κομμουνιστών στη Μακεδονίαν. Μετά την αποστασίαν του Τίτο από την πολιτικήν της Μόσχας, ήλθεν ο Ζαχαριάδης να παραδεχθεί, ότι πράγματι ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης ήθελε να κατακτήσει την Ελληνικήν Μακεδονίαν από το 1944. Δυστυχώς όμως, το ΚΚΕ είχε συνεργασθεί και με τον Τίτο, σ' αυτά του τα σχέδια, όπως είχε συνεργασθεί και με τους εκπροσώπους του στα Σκόπια Βλάχώφ και Κουλισέφσκυ. Το θέμα είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται - φυσικά - στα στενά πλαίσια ενός άρθρου.

Τα τηλεοπτικά κανάλια, όταν θέλουν να κάνουν "ενημερωτικές" εκπομπές πάνω σ' αυτό το ζήτημα , καλόν θα είναι να μελετούν λίγο την αληθινήν ιστορίαν και να μην αρκούνται στις δηλώσεις των πονηρών και θρασύτατων Σκοπιανών, που επήραν θάρρος χάρις στους κακούς δαίμονες της υφηλίου, τους Αμερικανούς.