ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΓΟΥ!!!

Υπογράφηκε στη Μόσχα την περασμένη Τετάρτη η συμφωνία συμμετοχής της Ελλάδος στον υπό κατασκευή αγωγό ρωσικού φυσικού αερίου South Stream. Η κατ' αρχήν συμφωνία είχε γίνει στην περσινή συνάντηση Καραμανλή και Πούτιν, εκτός προγράμματος στα πλαίσια της συνόδου των χωρών του Εύξεινου Πόντου. Από την πρώτη ματιά φαίνεται τολμηρή η απόφαση Καραμανλή να προχωρήσει στην υπογραφή της συμφωνίας παρά την δεδηλωμένη αντίδραση των Αμερικανών, που βλέπουν τα σχέδιά τους και για ενεργειακή καθυπόταξη των Ευρωπαίων να ναυαγούν.

Όμως είναι έξω από κάθε πραγματικότητα να απομονώνεται η πολιτική Καραμανλή από την γενικώτερη πολιτική των Ευρωπαίων. Φαίνεται πως μέσα στα σπλάχνα της ΕΕ έχει αρχίσει να σχηματίζεται ένας αντιαμερικανικός άξονας. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, οι Ευρωπαίοι διαφώνησαν για την προς Ανατολάς (Γεωργία και Ουκρανία) διεύρυνσή του, έστειλαν τον Μπους να επαναδιαπραγματευτεί με τον Πούτιν την εγκατάσταση αντιπυραυλικής ασπίδας σε Πολωνία και Τσεχία και διαφώνησαν για την ένταξη στη συμμαχία των Σκοπίων χωρίς να έχει λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας τους. Ενώ εμπόδια υψώνονται στην επιθυμία των ΗΠΑ να γίνει η Τουρκία πλήρες μέλος της ΕΕ.
Η ευρωπαϊκή αντιαμερικανική ασπίδα απλώνεται και πέρα από τα όρια της ΕΕ. Ελβετικές ιδιωτικές εταιρείες προχωρούν στην κατασκευή άλλου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από το εχθρικό για τους Αμερικανούς Ιράν, παρακάμπτοντας την προμήθεια φυσικού αερίου από τις χώρες προτεκτοράτα της Κασπίας, κυρίως του Αζερμπαϊστάν.
Θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι παράλληλα με την υπογραφή της ελληνορωσικής συμφωνίας υπάρχει προγραμματισμένη συνάντηση του Ρώσου ΥΠΕΞ Σερκέι Λαβρώφ με τους ΥΠΕΞ των 27 χωρών της ΕΕ, με σκοπό την διεύρυνση της συμφωνίας συνεργασίας, που είχε υπογραφεί από τον αλήστου μνήμης Γέλτσιν στις αρχές της δεκαετίας '90. Πίσω όμως από τις συμφωνίες με Ρωσία και Ιράν υπάρχει η ψυχρή λογική. Οι δύο αυτές χώρες διαθέτουν τα υψηλότερα αποθέματα φυσικού αερίου του πλανήτη. Τα ρωσικά αποθέματα υπολογίζονται σε 48 τρις κυβικά και τα ιρανικά σε 28 τρις. Είναι μάλιστα πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι οι αμερικανικών συμφερόντων εταιρείες, θα βρεθούν σε αδυναμία να καλύψουν τις ευρωπαϊκές ανάγκες κατανάλωσης, που το 2020 θα ξεπεράσουν 600 δις κυβικά ετησίως.

Πολλαπλά τα οφέλη για την Ελλάδα
Όταν θα έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή του νέου αγωγού, σε συνδυασμό με τον ελληνοτουρκικό και την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς Αλεξανδρούπολης, η Ελλάδα θα καλύπτει πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες της, αλλά θα έχει και πρόσθετα οικονομικά οφέλη από τα τέλη διέλευσης. Για το λόγο αυτό προχωρά και σ’ επέκταση της ενεργειακής συνεργασίας, που είχε υπογραφεί το 1987 και λήγει το 2016, μέχρι το 2040. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ανάγκες της Ιταλίας σε φυσικό αέριο θα φθάσουν τα 100 δις κυβικά ετησίως. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα θα μετατραπεί σ’ έναν σημαντικό ενεργειακό κόμβο. Όμως φαίνεται η Ελλάδα να δεσμεύεται με παράλληλες συμφωνίες. Η πρώτη αφορά σε συμφωνία σε εξοπλισμούς. Κατ’ αρχήν υπάρχει η συμφωνία προμήθειας 420 αρμάτων μάχης ΒΜΡ-3Μ. Η συμφωνία αυτή είναι από πολλές μεριές συμφέρουσα, αφού, όχι μόνον καλύπτουν επαρκώς τις επιχειρησιακές ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά προσδίδει και οικονομικά οφέλη, αφού η Ρωσία προσφέρεται να προχωρήσει σε συμπαραγωγή τους με την χώρα μας. Έντονο ενδιαφέρον στην προοπτική αυτή έχουν δείξει τόσο η κρατική εταιρεία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» όσο και θυγατρική εταιρεία του Ομίλου Ιντρακόμ κι άλλες μικρότερες ιδιωτικές εταιρείες, που θ’ αναλάβουν μέρος της συμπαραγωγής ή εργολαβίες υποκατασκευών. Σίγουρα και με την συμφωνία μεταφοράς και προμήθειας φυσικού αερίου και με την συμπαραγωγή των αρμάτων μάχης θα δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας.
Υπάρχουν όμως και σημαντικά πολιτικά ωφέλη για την χώρα μας. Το πρώτο είναι η μεταστροφή της Μόσχας στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι ο Γέλτσιν είχε αναγνωρίσει τα Σκόπια σαν «Μακεδονία» από το 1992. Παρά που ο Πούτιν απεκάλεσε τα Σκόπια «Μακεδονία» δύο φόρες, εντούτοις δεσμεύτηκε ότι θ’ αναγνωρίσει το νέο της όνομα που θα προκύψει από την συμφωνία Ελλάδος και Σκοπίων και θα έχει την επιβεβαίωση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ενώ επιβεβαίωσε γι’ άλλη μία φορά την ρωσική υποστήριξη σ’ όλους τους διεθνείς οργανισμούς για μια λύση στο Κυπριακό που θα διατηρεί την ενιαία υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, θάβοντας έτσι οποιαδήποτε απόπειρα επαναφοράς του σχεδίου Ανάν ή άλλου παρεμφερούς έμπνευσης σχεδίου. Ενώ αναμένονται νέα οικονομικά οφέλη από την νέα τουριστική συμφωνία. Τα γενικότερα συμφέροντα από τις ελληνορωσικές συμφωνίες ο Καραμανλής έδειξε να τα ευνοεί και σε μελλοντική προοπτική με την συνάντησή του με τον νέο Ρώσο πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

Θαμπώνει η αμερικανική επιρροή στην Ευρώπη
Η ΕΕ τηρεί μέχρι στιγμής ευνοϊκή σιωπή για την ελληνορωσική συμφωνία. Ενώ οι ΗΠΑ δεν έχουν εκδηλώσει ακόμα επίσημα την αντίδρασή τους. Βεβαίως μέχρι πρότινος είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους τόσο για την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς Αλεξανδρούπολης όσο και για την επέκταση της συμφωνίας μετά την συνάντηση Καραμανλή και Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη πέρυσι. Μετά την αποτυχία της αποτυχίας Μπους στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι οι ΗΠΑ απαντούν με την διμερή στρατιωτική συμφωνία Σκοπίων και ΗΠΑ, που πρόκειται να επιβεβαιώσει ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ την άλλη εβδομάδα με την επισκεψή του στην Ουάσιγκτον. Τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις στα σχέδιά τους οι Αμερικανοί θέλουν να παρακάμψουν με την δημιουργία της πιο μεγάλης στρατιωτικής βάσης στην Ευρώπη, που θα εκτείνεται σε Κόσσοβο και Σκόπια, ενοποιώντας μάλιστα τα σύνορα των δύο χωρών. Επιθυθμούν οι ΗΠΑ να έχουν ισχυρή στρατιωτική στις χώρες απ’ όπου θα περνούν οι ενεργειακοί αγωγοί. Πρακτικά όμως η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή δεν είναι δυνατόν να σταματήσει την ροή φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη, εκτός κι αν αποφασίσει ν’ ανοίξει ένα νέο πολεμικό μέτωπο. Ένα τέτοιο σενάριο είναι πέρα για πέρα εξωπραγματικό την στιγμή μάλιστα που ο Μπους επί τέλους ομολόγησε ότι η αμερικανική οικονομία παραπαίει. Μαζί παραπαίει κι ο ρόλος του παγκόσμιου χωροφύλακα.
Ακουμπώντας στην ρωσική προμήθεια ενέργειας η Ευρώπη βρήκε την ευκαιρία ν’ αρχίσει να προβάλει τη θέση ενός νέου πόλου εξουσίας. Βλέπουμε χώρες, ακόμα και νέες στο ΝΑΤΟ, που φάνταζαν υποτακτικές στις ΗΠΑ, ν’ αντιδρούν τώρα στα σχέδιά τους. Η Ισπανία όχι μόνον αποσύρει τις δυνάμεις της από το Ιράκ, αλλά αντιδρά έντονα στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου, ενώ συντάχθηκε με τις θέσεις της Ελλάδος μαζύ με τη Γαλλία στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ χωρίς να έχει λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας τους. Πιο σοβαρή όμως είναι η απόφαση της ΕΕ να μην προχωρήσουν οι ενταξιακές συνομιλίες με τα Σκόπια, χωρίς να έχει λυθεί οριστικά το θέμα της ονομασίας τους. Αυτό στέλνει στις καλένδες την φούρια των ΗΠΑ να έχει βρεθεί λύση στο Σκοπιανό πριν από την 9^η Ιουλίου, ημέρα υπογραφής της συμφωνίας εισόδου στο ΝΑΤΟ της Κροατίας και της Αλβανίας. Βλέπουν πια να μην έχουν δεδομένη την υποταγή ακόμα και των νεοεισαχθέντων χωρών στο ΝΑΤΟ, αφού η μία μετά την άλλη χώρες υπογράφουν συμφωνίες με την Ρωσία. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, όταν μάλιστα είναι ιμιτασιόν

ΥΓ. Περισσότερα για τη νέα γεωστρατηγική των Βαλκανίων, θα βρείτε στο νέο τεύχος του περιοδικού PATRIA, που θα κυκλοφορήσει τον Μάϊο. απο ελευθερος κοσμος!!!