Ο Κώστας Πλεύρης γράφει για το εφετείο της 18ης Απριλίου
Ως δικηγόρος με πείραν δεκαετιών, γνωρίζω ότι ο κατηγορούμενος, που κάθεται στο εδώλιον αισθάνεται αδύνατος, ενώ ο δικαστής, που κάθεται στην έδραν είναι παντοδύναμος. Η πολιτεία δίδει στον δικαστήν το δικαίωμα να κρίνη και να αποφασίση την καταδίκη ή την αθώωσι του κατηγορουμένου. Στην κρίσιν του δεσμεύεται από τον νόμον και από την συνείδησίν του.
Ο κατηγορούμενος γνωρίζει καλλίτερον παντός άλλου αν αξίζη ποινής ή αν είναι αθώος.
Προς αποκατάστασιν αδικιών η Πολιτεία εθέσπισε τρεις βαθμούς απονομής δικαιοσύνης, ώστε να διορθούνται δικαστικά λάθη, από άλλα ανώτερα δικαστήρια. Εάν δικαιωθής στο δεύτερο ή στον τρίτο βαθμό, στο Εφετείο δηλαδή ή στον Αρειο Πάγο, αποκαθίσταται το νομικώς ορθόν. Δεν αίρονται όμως αι ψυχολογικαί συνέπειαι της καταδίκης στον πρώτο βαθμό.
Η αγανάκτησις, η θλιψις, η αίσθησις της αδικίας, η ηθική μείωσις, η απαξίωσις της προσωπικότητος, η επιβολή του ψεύδους και άλλα σχετικά δεν διαγράφονται μονομιάς, όπως διαγράφεται νομικώς η πρωτόδικος απόφασις.
Υφέρπουν στην ψυχήν και συχνώς είναι κακοί σύμβουλοι, που δίδουν τας χειρίστας συμβουλάς. Μερικοί έχουν τέτοιους συμβούλους και ακούουν τας συμβουλάς των εν γνώσει τους, ότι δεν πράττουν καλώς, αλλά μέσα τους επικρατεί η εκδίκησις, που δεν ικανοποιείται με νομικό τρόπο. Οι πολλοί πάντως αρκούνται στην αποκατάστασίν τους στον δεύτερο ή στον τρίτο βαθμό και παραμερίζουν την τιμωρία της πρωτοδίκου καταδίκης των. Αυτοί δεν πρόκειται να καταδιώξουν με κάθε μέσο, νόμιμο ή όχι, εκείνους που τους κατεδίκασαν. Θα τους λησμονήσουν. Δεν είναι σαν τους μερικούς, που δεν ξεχνούν.
Θα έλεγα, ότι το 99% λησμονεί και μόνον το 1% εκδικείται.
Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Δημήτριος Παξινός επανεξελέγη, δια τρίτην φοράν γεγονός, που σημαίνει την εκτίμησι των δικηγόρων, προς το πρόσωπόν του και φυσικά την αναγνώρισιν του έργου του.
Ο καταξιωμένος αυτός Πρόεδρος του ΔΣΑ εις συνέντευξιν, την οποίαν παρεχώρησε στην εφημερίδα "Νέα" (6-3-2008) κατήγγειλεν:
α) ότι υπάρχει μερίδα δικαστών "όχι ευκαταφρόνητη που προσβάλλει τη νοημοσύνη μας...
β) ότι "δικάζουν δικαστές γνωστοί για τη ραθυμία και την αλαζονική τους συμπεριφορά έναντι διαδίκων και δικηγόρων..."
γ) ότι υπάρχουν δικασταί "όχι μόνον ανίκανοι αλλά και επικίνδυνοι..."!
Στην ιδίαν συνέντευξιν ο κ. Παξινός εξήρε την πλειοψηφίαν των δικαστών, τους οποίους εχαρακτήρισε "ήρωες".
Ωστόσον μας ανησυχεί ιδιαιτέρως η ύπαρξις δικαστών, που είναι "ράθυμοι, αλαζόνες, ανίκανοι και επικίνδυνοι". Μας ανησυχεί ακόμη η έκδοσις δικαστικών αποφάσεων, που όπως κατήγγειλε ο κ. Παξινός είναι "κακής ποιότητος". Μας ανησυχεί τέλος η κατάστασις της Δικαιοσύνης, η οποία "δεν τιμά τη Δικαιοσύνη, δεν τιμά κανένα. Το αντίθετο" καθώς εδήλωσε η πρόεδρος του ΔΣΑ.
Μας ανησυχούν τα ανωτέρω, διότι αν δικάζεσαι και σε δικάζει κάποιος ανίκανος ή επικίνδυνος, μοιραίως θα εκδώση απόφασι κακής ποιότητος, η οποία βεβαίως δεν θα τιμά την δικαιοσύνην.
Αι παρατηρήσεις του κ. Παξινού είναι αξιοπρόσεκτοι. Στους προπεριγραφέντες "δικαστάς" να προσθέσωμεν και εκείνους που εξαγοράζονται. Υπήρξαν δικασταί που εξέδωσαν αποφάσεις βάσει του συμφέροντός των. Δηλαδή κάποιοι ενδιαφερόμενοι να καταδικάσουν άλλους επλήρωσαν "δικαστάς" οι οποίοι όταν αποκαλύπτωνται αποβάλλονται εκ του σώματος των ευόρκων δικαστών.Αλλ' αποκαλύπτονται όλοι; Και μέχρι να αποκαλυφθούν πόσοι αθώοι θα πληρώσουν εκείνους τους επιόρκους; Τα ερωτήματα δυστυχώς μένουν αναπάντητα.
Γνωρίζω δικαστάς που πραγματικώς ήσαν ήρωες (και ηρωίδες) όπως γνωρίζω και "δικαστάς" που ήσαν κατά το κοινώς λεγόμενον πουλημένοι. Οι μεν πρώτοι απονέμουν δικαιοσύνην, οι δε δεύτεροι επαγγέλλονται τον δικαστήν. ΄Η αλλοιώτικα οι δεύτεροι έχουν επάγγελμα αυτό, που οι πρώτοι έχουν καθήκον. Όλους πάντως παρακολουθεί πανεπόπτης οφθαλμός και έσεται ήμαρ. Προσωπικώς πιστεύω ότι εις τέτοιας περιπτώσεις έστω κι άν δικαιωθήτε τελικώς πρέπει να εκδικηθήτε εκείνους, που εξ ιδιοτελείας σας ηδίκησαν. Οπωσδήποτε να εκδικηθήτε, όσος χρόνος κι άν περάση, δια να μη μένουν ατιμώρητοι οι επίορκοι και χάριν του ηδύσματος της Νεμέσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου