Δεν πρόλαβαν να κοπάσουν οι θριαμβολογίες για το ελληνικό βέτο και την μη πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και ο αχαρκτήριστος βοηθός υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ χτύπησε και πάλι. Ανακάλυψε ότι υπάρχει «μακεδονική εθνότητα» και «μακεδονική γλώσσα».
Δεν είναι ένα απλό ατόπημα προσωπικό του Φριντ. Είναι αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κι ενας αξιωματούχος δεν εκφράζει ποτέ τις προσωπικές θέσεις του. Είναι η πολιτική των ΗΠΑ που καθορίζει τα λόγια του. Αυτό φάνηκε από την δήλωσή του ότι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ διδάσκεται στους διπλωματικούς υπαλλήλους η «μακεδονική γλώσσα». Έτσι πλέον είμαστε βέβαιοι για το ποιος ενισχύει τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών. Γνωρίζουμε πια ότι δεν ήταν λάθος οι αναρτηθέντες χάρτες στο διαδίκτυο από το αμερικανικό ΓΕΣ που έδειχναν την «Μεγάλη Μακεδονία». Οι πιέσεις θα ενταθούν προκειμένου να εξασφαλιστεί η πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ στην επόμενη σύνοδο.
Γι’ αυτό εσπευσμένα κάλεσε στο υπουργείο τον διαμεσολαβητή Νίμιτς, για να προετοιμαστεί μια νέα πρωτοβουλία κι έδωσε γραμμή στον βοηθό του Μπράιζα, που μας ήλθε αυτές τις ημέρες με την ευκαιρία του συνεδρίου του «Εκόνομιστ» στην Αθήνα. Διεργασίες γίνονται και στα Σκόπια, φυσικά κάτω από την καθοδήγηση των ΗΠΑ. Φαίνεται όμως ότι από εδώ και πέρα οι ΗΠΑ θα έχουν όλο και πιο ενεργή ανάμιξη στο Σκοπιανό, παραμερίζοντας γι’ άλλη μια φορά τον ΟΗΕ. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα ήταν σαφής: «Θα διευκολύνουμε αυτή τη διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών και με τον Νίμιτς να ηγείται των διαπραγματεύσεων».
Για τον λόγο αυτό κάλεσε κι ο Φριντ στην Ουάσιγκτον τον Νίμιτς, για να του δώσει οδηγίες. Φυσικά κανείς δεν δίνει εξηγήσεις, αν ο Νίμιτς είναι μεσολαβητής του ΟΗΕ ή των ΗΠΑ.
Στον απόηχο της συνόδου του ΝΑΤΟ, αλλά με ιδιαίτερη πολιτική σημασία, στέκεται η νέα πρόσκληση στον Καραμανλή να επισκεφθεί επίσημα γι’ άλλη μία φορά τη Μόσχα, όπου θα συναντηθεί με τον απερχόμενο πρόεδρο Πούτιν και τον διάδοχό του Μεντβέντεφ. Πέρα από την όποια προσωπική σχέση που έχουν αναπτύξη Καραμανλής και Πούτιν, στέκεται η σχέση Ρωσίας ΕΕ. Το μέτωπο Γαλλίας και Γερμανίας στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ, με την ευμενή αντιμετώπιση από την ουδετερότητα της Βρετανία, απέτρεψε την είσοδο στη συμμαχία της γεωργίας και της Ουκρανίας, ενώ έστειλε τον Μπους να διαπραγματευτεί γι’ άλλη μία φορά την εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας σε Πολωνία και Τσεχία. Φαίνεται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει ν’ αναζητούν τρόπους απεξάρτησης από την αμερικανική πολιτική. Για πρώτη φορά τα σχέδια των ΗΠΑ ναυάγησαν ολοκληρωτικά. Παρά τις διαβεβαιώσεις Σαρκοζί ότι θ’ αυξήσει τις γαλλικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και θα επαναφέρει την Γαλλία και στο στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας, δεν αλλάζει και πολύ τα πράγματα. Ίσα ίσα που τα περιπλέκει, αφού η Γαλλία θα έχει πια πιο ισχυρή θέση στις αντιρρήσεις της για την αμερικανική πολιτική. Αρκεί αυτή φορά οι Ευρωπαίοι να μην έχουν την ίδια επιπόλαιη συμπεριφορά, όπως με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που αντί ευρωπαϊκής επιρροής έφερε τις ΗΠΑ να γίνουν ο χωροφύλακας των Βαλκανίων. Η Ευρώπη δεν βγήκε κερδισμένη με την πρόσδεσή της στις ΗΠΑ. Αντίθετα πληρώνει κι αυτή την οικονομική κατρακύλα της υπερδύναμης, που πλησιάζει το μεγάλο κραχ του 1929, σύμφωνα με όλους τους οικονομικούς αναλυτές και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κοινή Ευρώπη δεν πρέπει να η «κοινή» των αμερικανικών ορέξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου